Een ontmoeting met biologisch Oslo

Dat was het dan, de laatste dag. Nu weer in de trein naar het vertrouwde Nederland, al gaat dat ook nog wel zo’n 30 uur duren. Toen de regen minderde kregen wij toch nog de kans om Oslo te ontdekken. De stad was mooi, dat moet ik toegeven, maar het vinden van enig biologisch voedsel was toch wat anders...

Totdat we Elisabeth ontmoeten. ‘Det Andre Teatret’ (http://www.detandreteatret.no/)
is de naam van haar café waar je enkel biologisch voedsel kan krijgen. Elisabeth is degene die we moesten hebben om meer te achterhalen over biologisch eten in Noorwegen. Zo verteld ze dat 7% van de voedselproductie biologisch is, maar dat slechts 1% van de bevolking ook daadwerkelijk biologisch voedsel koopt. Mensen denken toch al gauw dat ze niet genoeg geld hebben om over te stappen op biologisch voedsel, een reden die we in elk land weer herontdekten. Maar het wordt beter, de Noorse overheid stimuleert biologische voeding en landbouw. Zo is het streven om over 10 jaar een aanbod en vraag van 25% van de voedselproductie biologisch te hebben.

Zo wordt het door de overheid op scholen al gestimuleerd om de lunch op basisscholen geheel biologisch aan te bieden. Ook deze trend hadden we al eerder opgemerkt in Duitsland en Zweden. Vele ouders vinden biologisch voedsel voor hun kinderen dan ook erg belangrijk. Dit zagen we in alle landen terug; Frankrijk, Italië, Duitsland en de Scandinavische landen. Zo is in elke productie de aanbod en het verkoop van biologische babyvoeding erg hoog in vergelijking met de rest van het voedselaanbod. Zodra de kinderen naar school gaan vinden ouders het in één keer een stuk minder belangrijk wat er in het lichaam van het kind komt. Gek eigenlijk.

Al met al kan ik wel stellen dat het belangrijk is om via via in contact te komen met de biologische beweging in een stad. Zonder Elisabeth had ik Oslo onterecht weggezet als een niet-biologische stad. Al moet ik toegeven bij Zweden en Duitsland valt het weer in het niet. En ook al wordt een groot deel van het biologische voedsel in de Zuidelijke landen verbouwd, de verkoop en de waarde die eraan wordt gehecht is groter in de Noordelijkere landen.